Vierkante Ogen - de Weekly Watch-zomerspecial

Soms vraag ik me af op welke leeftijd ik een leesbril nodig ga hebben, puur door hoeveelik naar schermen tuur. Godzijdank moeten de honden ook naar buiten - al houdt een van de twee ook heel erg van Luigi’s Mansion 3 - waardoor mijn oogspieren weer even terug kunnen naar hun niet-vierkante staat.

Als je nog niet doorhebt wat dit artikel nou precies is: ik zet bijna álles op een rijtje dat ik gedurende deze twee weken heb gekeken - eigenlijk alleen de YouTube-video’s en oude afleveringen van Taskmaster en The Simpsons ontbreken. Deze keer heb ik iets minder gekeken dan normaal (ja, deze waslijst is ondergemiddeld), maar ik was dan ook nog druk met deadlines van mijn master, de laatste zomerafleveringen van de Filmkast editen en BFF’s worden met John Cena. Ik ben uitgekomen op zeventien films en twee series (deels), dus laten we er maar snel aan beginnen…

Next Goal Wins

Technisch gezien was dit nog geen onderdeel van de veertiendaagse vierkante-ogen-retraite, want dit was de avond voordat mijn ouders richting de bergen gingen. Het verbazendste aan deze film is eigenlijk dat ik hem nog niet gezien heb; er was een tijd dat ik Taika Waititi zag als een aanstaande comedy-profeet, specifiek na What We Do In The Shadows en Jojo Rabbit. Maar ja, na een paar dompers - zoals Thor: Love & Thunder - en zijn soms wat vermoeiende neiging om altijd in zijn eigen films de grapjas uit te hangen, was ik vorig jaar zodanig op hem uitgekeken dat ik deze film aan me voorbij heb laten gaan.

Afijn, ter zake: Michael Fassbender speelt een voetbalcoach (die geloof ik Nederlands moet zijn?) die zoveel last heeft van woedeproblemen dat zijn meerderen hem wegsturen naar het slechtste professionele team ter wereld. Een team dat zó afgrijselijk is, dat ze met meer dan dertig tegengoals zijn uitgeschakeld op de kwalificatie van het wereldkampioenschap. Nou is het aan Michael Fassbenders personage om ze wat te leren, en je raadt het al - hij leert er zélf ook wat van. Zijn nieuwe teambaas wil dat het team één goal scoort, omdat ze vanuit daar vast de motivatie vinden om zich hogerop te tillen.

Het is een heerlijke familiefilm, lekker feelgood zoals je van Waititi gewend bent (minus Jojo Rabbit). Lekker om op te zetten na een zwoele zomerdag, als je met je gare kop terugkomt van het strand. Gewoon van genieten, want het is een van de weinige feelgoodfilms die je op dit lijstje gaat terugvinden - überhaupt een van de weinige niet-horrorfilms, als ik eerlijk ben. Want ja, niches en zo.

Is Next Goal Wins de vierkante ogen waard?

Ach, hij is niet zo lang, het is een lekker verhaaltje en als je halverwege in slaap valt mis je niks. Zet hem maar aan als je slaperig bent, want als je met een half oog kijkt worden ze minder vierkant, toch?

Moet je deze met je moeder kijken?

Dit is echt peak ‘kijk met je moeder’-materiaal. Mijn moeder valt ook vaak in slaap bij films, dus dat komt perfect uit. Sidenote voor dit criterium: mocht je moeder geen zin hebben of niet beschikbaar zijn, volstaat ieder ouderfiguur. Je vader, je mentor, je oma, Japie Krekel, die lieve oude man die je altijd tegenkomt in de supermarkt; je mag zelf iemand kiezen die dit artikel lang als jouw moeder fungeert.

Blair Witch

Nee, dit is niet de klassieker uit ’99. Het gaat om de sequel uit 2016, waar niemand om gevraagd heeft. Ik heb horrorliefhebbers deze film online zien prijzen om de geweldige surroundsound-effecten, waardoor je de hele film lang in je broek zou schijten. Laten mijn ouders nou net fijne speakers in de woonkamer hebben staan! Perfect, toch?

Het begon best spooky, met de beloofde creepy krakende takjes en vervelende geluidjes om je heen. Het heeft best wat spannende momenten, maar de film mist vanaf een bepaald punt totaal de geloofwaardigheid van het eerste deel en het kon me na een tijdje geen snars meer schelen wie nou waar kwijt was geraakt en of ze het gingen overleven. De poster is - naast het sterke audiodesign - eigenlijk het sterkste onderdeel van de film. En de grootste verrassing is dat Valorie Curry (Firecracker uit The Boys) hierin speelt.

Is Blair Witch de vierkante ogen waard?

De vierkante oren? Wellicht. Vierkante ogen? Nah. Het enige voordeel is dat ‘ie maar 90 minuten duurt, maar deze lijst bestaat voornamelijk uit lekker korte horrorfilms, dus zelfs daarvoor kan je beter verder scrollen.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ik denk dat mijn moeder eerst bezorgd zou zijn om de personages, maar dat ze al in slaap valt voordat de eerste slachtoffers vallen.

28 Weeks Later

Omdat 28 Years Later al op de horizon gloort, besloot ik eindelijk ook Weeks maar eens een kans te geven. 28 Days Later was wel cool, maar de stijl van Danny Boyle is niet helemaal m’n ding. Maar ja, gerenommeerde regisseur en zo, dus ik wil op zijn minst op de hoogte zijn voor als deeltje drie uitkomt.

Laat het lot nou net willen dat Years het plot van Weeks hoogstwaarschijnlijk compleet negeert, volgens het internet. Dat is vrij knap, want er gebeuren vrij grootschalige dingen, waardoor ik vermoed dat dit deel überhaupt niet canon is. Dit deel is ook niet geregisseerd door Danny Boyle, op de ontzettend sterke openingsscène na.

28 Weeks Later was een intrigerend verhaal in een wereld die - deels - te maken heeft gehad met een uitbraak van een zombievirus, wat echt enorm vet is. Nadat Groot Brittannië virusvrij is verklaard, bouwen ze de samenleving van dit verwoeste eiland weer langzaam op. De spanning in de eerste helft is fantastisch, want je wéét dat het weer allemaal mis moet gaan, alleen hoe dat gebeurt is onduidelijk. Deze film is enorm sterk, totdat de pleuris uitbreekt. In zombieverhalen moet het juist interessanter worden nadat de shit uit de pan vliegt, niet mínder interessant.

28 Weeks Later was fucking cool tot op de helft, waarna de hele bedoening voor mijn smaak wat te cliché werd. Dat is niets tegen deze film per se, want we zijn ook gewoon krankzinnig verzadigd in dit genre– en dat was niet het geval toen de film verscheen. Wellicht zijn de clichés van deze film juist de grondlegger ervan. Maar ja, ik heb me wel eens meer vermaakt bij een zombiefilm.

Is 28 Weeks Later de vierkante ogen waard?

In een ideale wereld breekt er een zombievirus uit als je precíés halverwege deze film bent. Dan heb je alle coole delen meegekregen, en kun je de tweede helft zelf ervaren zonder er vierkante ogen van te krijgen.

Moet je deze met je moeder kijken?

Uh… de eerste helft kan wel. Ik begin te denken dat dit niet zo’n handige rubriek was voor een lijstje met vooral horror.

Hell House LLC - Director’s Cut

Ah, dit was om de smaak van Blair Witch uit mijn mond te spoelen. Ik hou enorm van spookhuis-gone-wrong-films. Haunt is mijn favoriet in dat subgenre, al staat Hell House LLC ook hoog. De sequels heb ik me nog niet aan gewaagd, maar dit is in ieder geval een heerlijke mockumentary die je bij vlagen wel de stuipen op het lijf jaagt.

De opbouw dient het mysterie meesterlijk, en de pay-off vond ik zelfs een tweede keer dermate spannend dat deze film het kijken waard is. Maar ja, ik ben een simpel mens: hang een mysterie met een groot vraagteken voor mijn neus, en ik blijf kijken. Als je echt báng wilt worden doet deze film z’n werk prima, maar als je echt in je broek wilt poepen moet je Gonjiam: Haunted Asylum kijken. Die heb ik vorig jaar gecheckt in deze honden-oppas-bingewatch-weken. Toen durfde ik mijn kopje thee niet eens vast te houden, omdat ik bang was dat ik het over mezelf heen zou donderen bij een goede scare.

Is Hell House LLC de vierkante ogen waard?

De normale versie is een heerlijke 83 minuten en de Director’s Cut tikt net de anderhalf uur aan - in die tijd vervormen je ogen nog niet eens een klein beetje. Toch?

Moet je deze met je moeder kijken?

Dit is ook eigenlijk een veel te subjectieve vraag. Ik heb toch geen flauw idee wat jouw moeder voor films kijkt? Als ze van coole found-footage horror in spookhuizen houdt: kijk hem vooral. Vraag het haar vooral zelf even. Pas op, bevat enge clowns.

Abigail

Ik baal dat ik deze niet in de bios heb gezien, want hij is geregisseerd door Matt Bettinell-Olpin en Tyler Gillet - ook bekend als twee derde van filmmakerscollectief Radio Silence. Inmiddels is het een regisseursduo, met het derde lid Chad Villella nog aanwezig aan de productiekant. Hoe dan ook: Abigail is van de mensen achter V/H/S, Ready or Not, Scream, Scream (2022) en Scream 6. Die eerste heb ik nog niet gezien, maar verder heb ik van al hun films genoeg genoten om gelijk naar de bios te rennen - maar Abigail heb ik op een of andere manier dus gemist. Voor Scream 6 ben ik zelfs tijdens mijn reis naar de bios gerend om vanuit Azië een review te tikken.

Zoals gewoonlijk balanceren ze humor en horror weer op fenomenale wijze, waardoor er een horrorfilm ontstaat met genoeg luchtige momenten. Bij mij zorgt dat er altijd voor dat ik niet helemaal kapot ben als de credits rollen, maar dat ik eigenlijk gewoon nóg een keer wil.

Net als bij Ready or Not speelt Abigail zich af in een lekker groot landhuis, met alle geheime hoekjes en gangetjes die je daarin wilt zien. Wederom staat er een mysterie centraal, dus je moet eigenlijk helemaal blind deze film in gaan - het promotiemateriaal, tot aan de screenshots en beschrijvingen op streamingservices aan toe, bevat spoilers voor iets wat je aan het begin eigenlijk niet wilt weten. De film zelf houdt de kaarten namelijk dicht op de borst, wat een des te leukere kijkervaring oplevert.

Alles wat je moet weten is dat Abigail een lekker bloederig, leuk geheel is met een fantastische cast, bestaande uit onder anderen Melissa Barrera (Scream 6), Angus Cloud (Euphoria), Kathryn Newton (Freaky), Dan Stevens (Downton Abbey) en Giancarlo Esposito (Breaking Bad). Oh, en fantastisch jeugdacteerwerk van Alisha Weir.

Is Abigail de vierkante ogen waard?

Absoluut! Ik kijk Abigail liever drie keer dan dat ik Blair Witch nog een keer zou kijken. Man, wat krijg ik van deze film trouwens zin om Scream 6 nogmaals te kijken.

Moet je deze met je moeder kijken?

Als je moeder tegen bloederige films met flinke horrorelementen kan, waarom niet? Dit is typisch zo’n horrorfilm die je vooral plezier probeert te bezorgen, in plaats van doodsangsten. Dat is ook wel eens lekker.

Scream 6

Wat kan ik zeggen? Ik noemde net al dat ik voor Radio Silence - maar in het bijzonder voor Scream als franchise - met alle liefde naar een bios op zoek ga, in welke uithoek van de wereld ik me ook begeef. Hoewel we het al twee films zonder horrorlegendes Wes Craven en Kevin Williamson moeten doen, heeft Radio Silence het stokje goed overgenomen. Deze films blijven bloedstollend spannend en enorm grappig.

De ‘core four’ van de cast heeft zo veel chemie dat je Neve Campbell in dit zesde deel bijna niet mist. Het is na deze film onmogelijk om niet hyped te zijn voor Scream 7. Gelukkig zou Spyglass nóóít hun hoofdster ontslaan omdat ze zich uitspreekt tegen genocide toch? Oké, Spyglass heeft er een behoorlijke rotzooi van gemaakt - ze hebben inmiddels wel weer een flinke zak geld neergelegd voor de terugkeer van Neve Campbell en Kevin Williamson (als regisseur, deze keer) dus misschien is het project niet helemaal verdoemd.

Hoe dan ook: het is een wonder dat er in een horrorfranchise als Scream al zes vrij sterke films zijn. Mijn rangschikking? Leuk dat je het vraagt! Die gaat zo: 1>2>4>6>5>3. En dan ergens tussen 6 en 5 staat nog de MTV-serie, die op het derde seizoen na verrassend sterk is. Dit is een van mijn favoriete horrorfranchises (naast Friday the 13th en Saw), dus ik kan het je alleen maar aanraden. Tip: kijk wel op volgorde.

Is Scream 6 de vierkante ogen waard?

Scream is een van de franchises die ik het vaakst heb gekeken. Scream 6 is niet de sterkste in de franchise - met name in de laatste akte - maar ik maak mijn ogen er met liefde wat rechthoekiger mee.

Moet je deze met je moeder kijken?

Voor horrorfilms zijn ze vrij mild, hebben ze een sterk aspect van mysterie en staat plezier boven doodsangst, dus het moet kunnen. Ik heb een speciale Scream-flowchart gemaakt, beginnend bij deel 1:

Vonden je moeder en jij de film leuk? — Ja —> Kijk het volgende deel.

I
I
L Nee —> Kijk wat anders.

Ook toepasbaar op andere franchises.

Saw 6

Na Scream 6 had ik gewoon zin in nóg een zesde deel van iets. Oké, het is toevallig ook mijn favoriete Saw-film, dus het is niet helemaal willekeurig. Waar Scream nog altijd vrij toegankelijk is, wordt het verhaal van Saw met elke film verwarrender en meer campy. Combineer dat met vallen die voor de verandering een leuk spelelement hebben, door een eikel van de verzekering nu écht te confronteren met de levensbepalende keuzes die hij op dagelijkse basis maakt, en je hebt een enorm leuk deel in een wisselvallige (ha!) franchise.

Is Saw 6 de vierkante ogen waard?

Voor mij wel, maar de film zit heel diep in mijn straatje van campy horrorfilms, en dat straatje is niet voor iedereen. Ik zou zeggen: probeer die bovenstaande flowchart nog eens.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ik kan niet met een goed geweten zeggen dat iemand dit met zijn moeder moet gaan kijken. Mijn moeder zou me raar aankijken als ik dit opzet als we samen voor de televisie zitten. Mijn advies: doe maar niet, tenzij je moeder er zelf over begint.

Bonuspunten: er zit een val in deze film waar een moeder en een kind samen in zitten, dus dan kun je wel lekker discussiëren over wat jullie zouden doen.

Harry Potter en de Halfbloed Prins

De streak van zesde delen gaat door! Ik weet niet wat ik hier nog over kan zeggen, omdat iedereen Harry Potter wel heeft gezien - en als je het niet hebt gezien, dan boeit het je ook niet genoeg om er over te gaan lezen. Dit is denk ik mijn favoriete deel van de boeken, omdat het nog een écht lekker Zweinstein-avontuur is, voordat de oorlog tegen de neonazi’s van toverland begint.

Het is daarentegen niet m’n favoriete deel, omdat deze verfilming toch wel erg veel weglaat van wat het boek zo sterk maakt: de Voldemort-backstory. Ook komt de identiteit van de halfbloed prins niet zo hard aan als in de boeken en vind ik het einde net wat minder sterk. Hoe dan ook: heerlijk avontuur in een heerlijke reeks. Het is toch jammer dat iemand die zó leuk kan schrijven een menselijke zak stront blijkt te zijn.

Is Harry Potter en de Halfbloed Prins de vierkante ogen waard?

Als je van de Wizarding World houdt: zeker. Er is vast wel een spreuk om je ogen minder vierkant te maken.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja joh, heerlijk - Harry Potter is altijd perfect ‘filmpie met mams’-materiaal. Behalve als je moeder J.K. Rowling is.

Coherence

 Oh, puzzelfilms: wat zijn ze toch heerlijk. Ditmaal gaat een vriendengroep lekker samen dineren, maar als er een komeet over ze heen vliegt beginnen er rare dingen te gebeuren. Wat er nou precies aan de hand is, blijft smakelijk lang in het midden liggen - al krijg je natuurlijk wel de handvatten om zelf uit te kunnen pluizen hoe de vork in de steel steekt.

Dit mysterie presenteert de film op zo’n manier dat ‘ie extreem herkijkbaar is, omdat de puzzel ook achteraf intrigerend blijft. Het is extra knap dat deze film in zes dagen is opgenomen en de (vaak erg scherpe) dialogen grotendeels geïmproviseerd zijn. En het is altijd leuk om Nicholas Brendon (Xander uit Buffy the Vampire Slayer) in een film te zien!

Is Coherence de vierkante ogen waard?

Het grootste risico van deze film is niet dat je vierkante ogen krijgt, maar dat je hoofdpijn krijgt van het oplossen van de puzzel. Hoe dan ook, zowel de vierkante ogen als de hoofdpijn zijn het helemaal waard.

Moet je deze met je moeder kijken?

Alleen als je moeder van puzzelen en soms wat ingewikkelde films houdt. Mijn moeder valt vaak tijdens films in slaap en stelt daarna veel vragen - bij Coherence ben je dan lang bezig met uitleggen.

Green Room

Na Saw 6 had ik de smaak te pakken, dus trok ik het internet op om meer van die gameshow-achtige horror te zoeken. Daar was iemand overtuigend aan het verkondigen dat Green Room echt nét Saw is en om die reden zo goed is. Ik heb de hele film gewacht tot het ‘net als Saw’ zou worden, maar dat bleef uit. Prima film hoor, maar ik voelde me dusdanig opgelicht door die willekeurige Redditor dat ik alleen maar baalde. Geluk bij een ongeluk: halverwege heb ik mijn laptop erbij gepakt en ben ik aan een deadline gaan werken, dus ik heb er nog wel een paar honderd woorden voor een paper uit kunnen jassen.

Is Green Room de vierkante ogen waard?

Vast, maar niet als je erin gaat met het idee dat je een film met brute vallen te zien krijgt.

Moet je deze met je moeder kijken?

Als je moeder zin heeft om Patrick Stewart als racistische neonazi te zien, of als ze een punkrocker is. Of als ze geen zin heeft in iets zoals Saw. Ik zit er verder niet mee, hoor.

© Scott Green

Free Guy

Ik was nog helemaal in de Deadpool-sfeer, dus meer Ryan Reynolds zag ik wel zitten. Deze actiekomedie gaat leuk aan de haal met games en sleept veel Disney-IP’s er aan de haren bij, dus ik heb er op zich wel van genoten, maar ik denk dat ik deze film over een week al weer vergeten ben. Sterker nog, het is op moment van schrijven een week geleden dat ik ‘m gezien heb, en ik kan me nu al niet meer zo veel van de film herinneren.

Is Free Guy de vierkante ogen waard?

Je kan beter nog een keer naar Deadpool & Wolverine nu die nog draait.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja joh, lekker doen. Je hoeft niet per se een gamer te zijn om van deze film te genieten, want Ryan Reynolds is charmant genoeg om je ogen op het scherm te houden.

Deadpool & Wolverine

Ik ben maar voor een tweede keer naar de bios gegaan, omdat ik nog zo hard zat na te genieten van dit avontuur. De emotionele scènes met Wolverine zijn écht sterk, al neemt het verhaal een beetje de tijd om op gang te komen; de hoofdpersonages hebben vrij lang niet echt een doel. Maar een zeker side-scrollsequentie is een goede contender voor mijn favoriete MCU-gevecht.

Is Deadpool & Wolverine de vierkante ogen waard?

Krijg je van de bios ook vierkante ogen?

Moet je deze met je moeder kijken?

Uhh…

© Jay Maidment

Ron’s Gone Wrong

Dit is een animatiefilm waar mijn zus helemaal weg van is, dus die moest ik wel een keer een kans geven. In een wereld waarin iedereen in plaats van smartphones een soort robotisch Fall Guys-mannetje heeft, volgen we een jongen die vanwege zijn arme familie als enige niet zo’n populariteitskanon heeft - wat ervoor zorgt dat hij op school buiten de boot valt. Als hij een afschreven exemplaar bemachtigt, brengt hem dat op een avontuur.

De film ziet er prachtig uit en heeft lekkere humor, maar is wel aan de eentonige kant; schattige dingen zijn schattig, evil bedrijf is evil en social media is niet zo goed voor kinderen. Het is fijn dat de les rondom social media in kinderfilms doordringt, want dat is een les waar we meer aan hebben dan de duizendste ‘wees jezelf’- of ’geef om je vrienden’-kinderfilm. Al worden in Ron’s Gone Wrong die twee lessen ook letterlijk in de film genoemd.

Is Ron’s Gone Wrong de vierkante ogen waard?

Ach, Ron heeft al vierkante ogen, waarom jij niet?

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja, zeker! De vraag is vooral of jij en je moeder zin hebben om een iets te lange kinderfilm te kijken.

The Burning

De zomerkampslasher is een van m’n favoriete subgenres, dus het verbaast me eigenlijk dat ik deze nooit eerder gecheckt heb. Het begint lekker tam met het doen en laten op het zomerkamp. Horrormeester Tom Savini was verantwoordelijk voor de effecten van de momenten waarop hard geslasht wordt, en dat is zo tof dat de film alleen al daarom het kijken waard is.

Ik heb behoorlijk genoten van deze film, en daarom is het extra jammer dat dit een creatie van het monster van Hollywood is, Harvey Weinstein. Zijn perverse neigingen zijn ook wel terug te zien in het script, maar los daarvan is dit zomerkamphorror op z’n best.

Is The Burning de vierkante ogen waard?

Als je tijdens de openingcredits je ogen dicht doet, mis je misschien dat Harvey Weinstein deze film heeft gemaakt. Dan kun je daarna met een gerust hart je ogen vierkant laten worden!

Moet je deze met je moeder kijken?

Door de hoeveelheid naakte mensen in deze film is het misschien ietwat ongemakkelijk, maar als je moeder van campy slashers houdt heb je een gezellige avond.

Halloween 3: Season of the Witch

Dit is het enige deel in de reeks dat niet om Michael Myers draait; de plannen waren eerst om de reeks een anthology te maken, met iedere paar jaar een ándere dreiging tijdens Halloween. Deel drie is het enige deel van dat experiment dat het daglicht heeft gezien, want daarna besloten ze dat Michael Myers toch wel lekker werkt om de centen binnen te harken.

Alleen al daarom is het een bijzondere film, maar dit is campy horror op z’n meest bizar. Van Stonehenge tot een groots complot, Halloween 3 bevat allerlei vreemde plotpunten die keer op keer verrassen. Het is niet m’n favoriet van dit lijstje, maar zéker een van de meer vermakelijke films.

Is Halloween 3: Season of the Witch de vierkante ogen waard?

Jup! Er zit wel een reclamejingle in die een week in je hoofd blijft hangen, dus dat is misschien een belangrijkere overweging.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja joh! Lekkere spooky complot-shenanigans, daar kan je moeder vast ook van genieten. 

Trap

Hoewel M. Night Shyamalan films van wisselende kwaliteit uitbrengt, geniet ik er altijd wel van. Trap is een daadwerkelijk interessante thriller rondom een seriemoordenaar die uit een concertgebouw moet zien te ontsnappen, omdat de FBI het concert van een popster gebruikt als val om hem te arresteren.

Deze film werkt vooral door de coole Hitman-achtige pogingen van de moordenaar om middels vermommingen te ontsnappen of toegang te krijgen tot andere onderdelen van het gebouw. Daarbij speelt Josh Hartnett de psychopaat die zijn best moet doen om de mimiek en emotie van een normaal persoon te imiteren, wat enorm leuk is om naar te kijken.

De film ontspoort een beetje in het laatste halfuur, maar voor mij werkte het nog wel. Een lekkere thriller waarbij je anderhalf uur lang geboeid kijkt, om er achteraf waarschijnlijk niet al te lang over na te denken.

Is Trap de vierkante ogen waard?

Ja joh, Shyamalan is bijna altijd de vierkante ogen waard. Zelfs als de film ruk is, vermaak je je wel.

Moet je deze met je moeder kijken?

Dit kan ze vast hebben, lekker doen.

Joker

Oké, deze keek ik eigenlijk vooral als voorbereiding op de volgende aflevering van De Filmkast, 

Maar goed, is er iemand op deze site die Joker niet heeft gezien? Als je een beetje van Batman houdt, ga je hier ongetwijfeld van genieten. Voor de Batman-leken is het misschien een wat holle Scorsese-achtige film, met weinig diepgaand commentaar op het verval van Gotham, maar wel wat interessant commentaar op mentale gezondheid.

Joker is in ieder geval enorm stijlvol en een coole interpretatie van het personage. Zelfs als je de inhoud niks vindt, is de manier waarop het verteld wordt prachtig - maar dat hoef ik je niet te vertellen. Ik kan zelf niet wachten op de gekke La La Land-achtige taferelen van het vervolg!

Is Joker de vierkante ogen waard?

Ja. Waanbeelden zagen er zelden zo mooi uit op camera.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja, maar ze gaat zich wel zorgen om je maken.

11 afleveringen van Pretty Little Liars

Weet je nog dat iemand bij Green Room zei dat het ‘net als Saw’ was? Nou, dat is me bij Pretty Little Liars ook overkomen: ik zocht iets als die MTV-serie van Scream, omdat het een heerlijke mix is tussen horror en suf tienerdrama. Een anonieme Redditor kwam met Pretty Little Liars, wat toch vooral eigenlijk een suf tienerdrama is, met een klein vleugje mysterie. 

Het is gelukkig ook heel campy, en daar ga ik altijd wel lekker op - dus ja, ik was volop aan het genieten van deze serie die vooral op tienermeiden gericht is. Het is ergens ook hilarisch dat de les iedere keer is dat liegen niet goed is, maar dat ze telkens tóch weer besluiten iets geheim te houden. Iets over een ezel en een steen.

Is Pretty Little Liars de vierkante ogen waard?

Ik denk het eigenlijk niet, maar ik ben toch ineens al bij aflevering elf, dus ik kan het ook niet afkeuren.

Moet je deze met je moeder kijken?

Dit is een van de betere ‘kijk-met-je-moeder’-mogelijkheden van dit lijstje. 

13 afleveringen van Yellowjackets

Om de slechte campy tienerdrama even in balans te brengen, ben ik ook maar aan een sterke, spannende tienerdrama begonnen. Dat valt niets tegen: vanaf de eerste scène zit je erin, en Yellowjackets bevat genoeg mysterieuze elementen om je geboeid te houden. Tienerdrama betekent hier niet ‘drama voor tieners’, maar ‘drama rondom tieners’.

Yellowjackets draait om een damesvoetbalteam dat onderweg naar de nationale play-offs tussen scholen te maken krijgt met een vliegtuigcrash, waardoor ze plotseling op elkaar aangewezen zijn om in de wildernis te overleven. De dynamieken binnen het team worden eerst zorgvuldig opgezet, zodat je goed meekrijgt hoe de groepsverhouding verandert zodra ze moeten overleven.

Naast het overleven in het bos, kent Yellowjackets een tweede verhaallijn: 25 jaar ná het ongeluk volgen we een aantal overlevers. Dit is waar het mysterie uit stamt - we weten niet hoe deze teamleden het hebben overleefd, alleen dat ze duidelijk nog niet over de traumatische gebeurtenis heen zijn. Het vermoeden speelt dat ze verschrikkelijke dingen hebben moeten doen om het woud weer levend te verlaten. Tja, misschien ben ik als kijker gewoon vatbaar voor fomo, maar ik stop niet met kijken tot ik weet wat er is gebeurd.

Wat dat betreft heeft het wat weg van Lost, maar met nog een hintje Lord of the Flies en wat lekkere horror-invloeden. Hoewel ik niet zeker weet of ze alle mysteries tot een bevredigend einde gaan brengen - de serie is nog niet afgerond en ik ben nog bezig met seizoen twee -, kan ik je nu al vertellen dat je je met Yellowjackets niet gaat vervelen. De serie is het alleen al waard door de prachtige beelden, de jaren 90-sfeer en de acteerprestaties van onder anderen Ella Purnell (Fallout, Arcane), Christina Ricci (Sleepy Hollow, The Addams Family), Melanie Lynskey (The Last of Us) en Jasmin Savoy Brown (The Leftovers).

Is Yellowjackets de vierkante ogen waard?

Ja, absoluut. Ergens in het tweede seizoen ben ik gestrand (ha!) omdat het me toch wat eentonig werd, maar zodra het derde seizoen er aan komt pak ik het weer vrolijk op.

Moet je deze met je moeder kijken?

Het moet kunnen, al heeft het hier en daar wel wat narigheden. Er zit voldoende in voor niet-horrorfans om van te smullen, dus voor je moeder waarschijnlijk ook. En als je moeder een horrorfan is, is ze er misschien al zonder jou aan begonnen.

Dit filmpje van een man die een rechtszaak over zijn ingetrokken rijbewijs inbelt tijdens het autorijden

Is dit filmpje van een man die een rechtszaak over zijn ingetrokken rijbewijs inbelt tijdens het autorijden de vierkante ogen waard?

Als dít de reden is dat je vierkante ogen hebt, heb je hem wel erg vaak gekeken.

Moet je deze met je moeder kijken?

Ja joh, lekker doorsturen. Stuur dan gelijk dit hele artikel door, dan kan ze laten weten of ik haar smaak een beetje goed heb ingeschat.

Pfoe, ik ga mijn ogen even goed de tijd geven zodat mijn ogen hun oude vorm weer terug kunnen krijgen. Misschien moet ik me even terugtrekken in de natuur, om een maand lang alleen maar in de verte te turen. Vogels spotten, ofzo. Jullie hebben vast en zeker niet stilgezeten deze zomer - drop hieronder even wat jullie allemaal hebben gecheckt, of wat je vindt van de films en series op dit lijstje! En als jullie deze joekel van een Weekly Watch helemaal hebben gelezen: respect.