Pokémon Scarlet en Violet zijn een dappere eerste poging tot openwereldgames

Tot nu toe, want naast dat we nog uitgebreid tijd willen besteden aan de post-game activiteiten van Paldea, hebben we de co-op-modus nog niet (genoeg) kunnen testen. Aangezien dat een fundamenteel en zeer gedurfd nieuw onderdeel van de franchise is, laat een definitief oordeel nog even op zich wachten. Veel spelers vragen zich immers af of samen spelen de moeite waard is.

Zeker in de context van een open wereld, die voor het eerst in de franchise daadwerkelijk volledig open is. Na een uitgebreide, ietwat langdradige tutorial op de school van Paldea worden spelers losgelaten in de wereld om alles wat zij hebben geleerd in de praktijk toe te passen. De game raadt je weliswaar aan om een bepaalde windrichting eerst te verkennen, maar in principe kun je zelf bepalen welke je kiest.

Vrijheid

Die vrijheid is behoorlijk verfrissend. In plaats van vaste routes aflopen tot de volgende stad – een riedeltje dat ons inmiddels de neus uitkomt – zeggen Scarlet en Violet vooral: kijk maar even wat je doet. De wereld is bezaaid met wilde pokémon, items, Raids en activiteiten die passen bij één van de drie verhaallijnen: gyms, Team Star-forten en Titan-pokémon. De games bevatten daarmee een gezonde dosis afleiding, van geinige nieuwe pokémon die je eigenlijk wel even aan je team wil toevoegen tot een uitkijktoren met bijbehorend uitzicht op het landschap. Ontdekken in Pokémon is eindelijk terug.

Her en der is de richting waarin spelers worden geduwd tamelijk lomp. Zo fungeren de legendarische pokémon Koraidon (Scarlet) en Miraidon (Violet) als het belangrijkste vervoersmiddel, en worden hun vaardigheden verder uitgebreid naarmate je vordert in het spel. Dat zorgt ervoor dat je tijdens het verkennen wel eens tegen een muur loopt omdat Koraidon nog niet in staat is om te zwemmen of klimmen. Het is dan de bedoeling dat je het volgende Team Star-fort vindt om de pokémon te ‘upgraden’. Op dergelijke momenten voelen Scarlet en Violet dus niet zo ‘vrij’ aan als wellicht de bedoeling is.

Gestroomlijnd

Dat geldt in mindere mate ook voor de levels van wilde pokémon en trainers. Het feit dat spelers op verschillende volgordes gyms en andere activiteiten kunnen afwerken, maar level scaling ontbreekt, klinkt namelijk als een groot minpunt. En inderdaad, het komt voor dat je team een level of tien hoger is dan die van je tegenstander en gevechten een eitje zijn. Anderzijds komen verkennende spelers op plekken waar ze eigenlijk nog niet horen en gevechten ontzettend lastig zijn, inclusief grotten met zeldzame pokémon. Het is lang geleden dat we écht zaten te zweten tijdens trainergevechten, waar je nu trouwens ook voor kunt wegrennen.

Sowieso zijn Scarlet en Violet nog verder gestroomlijnd dan Legends: Arceus. Gevechten vinden plaats in de wereld en voelen daardoor lekker vlot – met als bijkomend voordeel dat nieuwsgierige pokémon even komen kijken of hun beurt afwachten om je aan te vallen. Ook dingen als je eerste pokémon in het team selecteren, nieuwe auto battles voor snelle xp en je pokémon helen werken ontzettend fijn. Het enige wat helaas ontbreekt is Legends Arceus’ vlotte vangsysteem, waarbij je moet richten om van een afstand een pokémon te vangen. 

Technisch ondermaats

Wat Pokémon Scarlet en Violet helaas wel met die game gemeen hebben, is dat de framerate ontzettend instabiel is. Nog meer dan in Legends Arceus ervaar je tijdens het verkennen van de wereld haperingen, wat zich vaak ook vertaalt naar een houterige besturing. Met name wanneer je een sprint inzet met je legendarische viervoeter, of wanneer het aantal wilde pokémon opeens sterk toeneemt, daalt de framerate ontzettend. Tijdens het reviewproces verscheen nog een update om ‘de algemene gameplayervaring te verbeteren’, maar dat maakte geen zichtbaar verschil.

Ook moet de game af en toe zichtbaar lang laden en ogen textures van objecten soms ouderwets, al heeft Game Freak in dat laatste duidelijk stappen vooruit gezet. In het juiste licht, met bijvoorbeeld opvallend grote groepen pokémon en een grote stad op de achtergrond zijn Scarlet en Violet prima, kleurrijke games om naar te kijken. Dat komt mede door de zonnige, op Spanje en Portugal gebaseerde regio vol flora en komische nieuwe pokémon. Helaas kunnen we nieuwe generatie inhoudelijk nog niet verder bespreken, maar ga ervan uit dat ze niet teleurstellen.

Aardige basis

Het grafische aspect van de games is voor de gemiddelde speler wellicht onacceptabel, en vooral erg zonde. Scarlet en Violet zijn namelijk leuke games om te spelen, en doen gedurfde dingen waar de franchise hard aan toe was. De open wereld geeft een verfrissend gevoel van vrijheid en de gameplay is prettig gestroomlijnd. Het zijn niet de openwereldgames waar elke Pokémon-fan al jaren van droomt, maar een aardige basis is het zeker.

Pokémon Scarlet en Violet verschijnen op 18 november voor Nintendo Switch. Verwacht begin volgende week de volledige review.