Het is al jarenlang een raadsel hoe het eigenzinnige Game Freak binnen relatief weinig tijd zoveel games weet te produceren. Zelfs mijn gesprekken met regisseur Shigeru Ohmori en medeoprichter Junichi Masuda konden niet ophelderen hoe de studio dat exact voor elkaar bokst. Natuurlijk, de traditionele ‘derde versie’ van reeds verschenen games is een relatief kleinschalig project, waar de studio regelmatig een jongere generatie mee aan de haal laat gaan. Negen games en twee uitbreidingen in tien jaar is echter te veel van het goede.
Druk van de ketel
Het was daarom een voor de hand liggende stap dat de games steeds vaker worden uitbesteed aan andere studio’s, zoals dat bij spin-offs al jaren het geval is. Zo gaf Niantics Pokémon Go de franchise een nieuwe impuls, ontwikkelde Bandai Namco Pokémon Snap en het recent verschenen vervolg New Pokémon Snap en kwam het relatief onbekende ILCA afgelopen november met remakes van geprezen DS-games Pokémon Diamond en Pearl.
Bijna alle bovenstaande titels zijn een daverend commercieel succes en bewijzen dat outsourcing Game Freak de broodnodige ruimte geeft om te experimenten. Grafische slordigheden daargelaten is het in januari verschenen Legends: Arceus namelijk een geslaagd experiment en een fijne stap vooruit. Het naadloos vangen van pokémon, het vernieuwde vechtsysteem en het gevoel van vrijheid zijn aspecten die eigenlijk niet meer mogen ontbreken in de volgende generatie games.
Dat die volgende generatie dit jaar al verschijnt kwam afgelopen zondag echter als een verrassing. Pokémon Scarlet en Violet zijn volledige openwereldgames in een zonnige, op Spanje en Portugal gebaseerde regio. De aankondigingstrailer toonde uitgestrekte vlaktes, grote steden, een enigszins nieuwe grafische stijl en nu al iconische starters – de games zijn veelbelovend. De loslopende pokémon en hun interactie met de speler doen daarnaast erg denken aan die van Legends: Arceus, en dat is geen toeval.
Crunch
Het kan namelijk niet anders dat beide games vrijwel gelijktijdig zijn ontwikkeld, en dat is op z’n zachtst gezegd zorgwekkend. Dat zou betekenen dat de studio niet alleen de engine – de ontwikkelomgeving - van een flinke update voorzag en fundamentele spelsystemen herontwierp, maar deze momenteel ook toepast op een potentieel grotere, vollere regio met nieuwe zakmonsters.
Dat roept terecht vragen op over de werkdruk bij Game Freak. ‘Crunch’, het maken van overuren om deadlines te halen, is nog altijd een groot probleem in de game-industrie. Vanwege werkcultuur bij pioniers als Rockstar Games, CD Projekt Red en Naughty Dog maakten sommige medewerkers ongezonde overuren, vaak met een burn-out of erger tot gevolg. Het is niet ondenkbaar dat de belangrijkste gamestudio van de grootste mediafranchise ter wereld vergelijkbare druk ervaart.
Zelfs zonder onderzoeksjournalistiek is echter duidelijk dat Game Freak zou profiteren van een pauze. Pokémon Legends: Arceus was duidelijk niet geoptimaliseerd voor de al relatief minder krachtige Switch, waardoor de game ontzettend ongepolijst overkomt. Ook gaf Masuda eerder aan simpelweg niet de mankracht te hebben om alle bijna negenhonderd verschillende pokémon in één game beschikbaar te stellen – het ontwerp van één pokémon duurt soms zes maanden. Dat terwijl de games miljoenen in het laatje brengen, en het in Tokyo gelegen hoofdkantoor zich in hetzelfde gebouw als dat van Nintendo bevindt.
Pokémon-honger
Wellicht is de situatie ook te wijten aan de cultuur bij Game Freak zelf, dat zichzelf nog altijd ziet als een ‘indiestudio’ en moeite heeft met de grote aantallen werknemers. “Ik denk dat hoe groter het project wordt, hoe complexer dingen worden”, gaf Sword- en Shield-regisseur Shigeru Ohmori in een interview aan. “Het kan lastiger worden om iedereen op dezelfde lijn te krijgen en te zorgen dat iedereen je communicatie begrijpt.”
Ergens is dat begrijpelijk voor een studio die ooit met een man of vijftien begon en na het succes van Pokémon Red en Green direct te veel hooi op de vork nam, maar toch is het eeuwig zonde. Game Freaks meest recente games zitten vol goede ideeën, maar schieten tekort in de uitvoering. De graphics, de post-game content, matige animaties en modellen, het pokémon-aanbod: het zijn tekortkomingen die met extra ontwikkeltijd prima kunnen worden opgelost.
Maar de Pokémon-trein dendert door, en elke nieuwe Switch-game verkoopt sneller dan de vorige. Van zogenaamde ‘Pokémon-moeheid’ is dus nog lang geen sprake; eerder van een Pokémon-honger die niet lijkt te stillen. Voor de kwaliteit van de games en het welzijn van Game Freak zelf is een pauze echter hard nodig. Hopelijk zien The Pokémon Company en Nintendo dat ook in.
Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die (meestal) ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook:
Opmerkingen