Fans zitten niet te wachten op een Resident Evil-multiplayergame

Naast dat mooie vooruitzicht kunnen we binnenkort ook aan de slag met Resident Evil Re:Verse, een competitieve online multiplayergame die spelers gratis krijgen wanneer ze Village aanschaffen. Dat klinkt voor de meeste spelers als bijzaak, maar Capcom denkt daar anders over. Wat betreft de marketing van het vijfentwintigjarige jubileum heeft het bedrijf er namelijk voor gekozen de aandacht voornamelijk op deze titel te richten. Ik wil een gegeven paard niet in de bek kijken, maar het is een keuze die mij als liefhebber van de franchise even achter de oren laat krabben. Waarom wordt nu nadrukkelijk déze game aangeprezen als eerbetoon, en niet gewoon Resident Evil Village of de veelbesproken remake van Resident Evil 4? Het is moeilijk voor te stellen dat Capcom ervan overtuigd is dat Resident Evil-fans werkelijk staan te popelen om met een competitieve actiegame als Re:Verse aan de slag te gaan.

De aanhouder wint?

Dat de voorkeur van de fanbase niet bij dit soort competitieve multiplayertitels ligt, is een conclusie die je eenvoud getrokken kan worden. Het is niet de eerste keer dat Capcom probeert om Resident Evil om te toveren tot een multiplayergame. Alle eerdere pogingen zijn steevast matig ontvangen. In sommige gevallen is dat omdat de kwaliteit sterk te wensen overlaat, zoals in het geval van het inspiratieloze Umbrella Corps. In die game knalden spelers zich vanachter dekking door hordes zombies én vijandelijke teams heen. Het geheel voelde vooral aan als een slap aftreksel van een dertien-in-een-dozijn shooter. Maar zelfs als de franchise een poging waagt die wel potentie toont, zoals Resident Evil Resistance, levert dat geen overtuigende ontvangst op. De spelersaantallen van die game op Steam schetsen niet het beeld van een populaire titel. Ondanks dat staat nu toch de volgende soortgelijke ervaring klaar.

Dat deze spellen op zichzelf niet verkopen heeft Capcom intussen wel door. Zodoende worden ze nu kosteloos gebundeld met de grotere, meer traditionele titels in de franchise. Desondanks gaan de harten van liefhebbers er niet sneller van kloppen en nieuwkomers gaat het niet over de streep trekken. Het is een raadsel waarom Capcom er dan toch hardnekkig in wil blijven investeren, maar op zijn minst kan de consument zich er op deze manier geen buil aan vallen. Toch is deze ontwikkeling niet geheel zorgeloos. Neem bijvoorbeeld de remake van Resident Evil 3, waarbij Resistance gratis geleverd werd. De remake stelde veel spelers teleur wegens het opvallende gebrek aan content. Als dat gebrek gerechtvaardigd kan worden door Resistance op te voeren als compensatie zou dat een verontrustende zaak zijn. Vruchteloze experimenten zijn tot daaraan toe, maar het zou geen invloed mogen hebben op de hoofdspellen.

Ziel verloren

Waarom lijken al deze games dan niet te werken? Resistance zit op technisch vlak immers prima in elkaar, maar de meeste spelers laten het nog steeds links liggen. De voornaamste reden dat deze spellen geen succes kennen is dat ze mijlenver van de essentie van de serie zijn verwijderd. Resident Evil is naast Alone in the Dark de grondlegger van survival-horror, een genre dat het moet hebben van heel andere soort elementen dan een online multiplayergame die is gericht op snelle actie. Survival-horror draait om bizarre monsters, verraderlijke omgevingen en het ontrafelen van mysterieuze, megalomane complotten. Centraal staat het beleven van een avontuur waar een voortdurend gevoel van spanning de boventoon voert. Wat gebeurt er als ik de hoek om loop? Springt er een gemuteerd monster op me af, loop ik in een dodelijk val of ligt er juist die First Aid Spray die ik zo hard nodig heb? Resident Evil zet je als speler tegenover een vijandige omgeving die alle troeven in handen lijkt te hebben. Wil je je daar heelhuids doorheen slepen, dan vereist dat voorzichtigheid en af en toe wat creativiteit.

Of je nu door een verlaten landhuis sluipt of moet wegvluchten uit een Spaans plattelandsdorp: al deze elementen vind je in elke traditionele Resident Evil-game terug. Wanneer je deze typerende kenmerken achterwege laat en de spelers niet tegen de omgeving, maar juist tegen elkaar opzet, blijft er van de kern niks over. Het eindresultaat van al die pogingen is dan ook keer op keer een spel waarvan er al zoveel andere versies bestaan, maar dan met een Resident Evil-jasje. Dat is een valkuil waar Resident Evil Re:Verse al voordat het is verschenen in dreigt te lopen. Behalve de bekende gezichten heeft het immers niks met Resident Evil te maken. Dat is zonde, want hoewel het erop lijkt dat Capcom het heeft bedoeld als cadeau voor de trouwe fans, lopen juist zij hier al jaren niet warm voor.

Mét elkaar, niet tegen elkaar

Dat een survival-horrorgame toch kan werken als het geen singleplayerervaring is, heeft de serie zelf al bewezen met Resident Evil 5. In dat deel stond de coöperatieve multiplayer centraal en dat bleek een schot in de roos. De honderden uren die ik in deze game heb gestoken, hebben me ruimschoots overtuigd van het plezier dat Resident Evil samen spelen oplevert. Alle kernwaarden die ik eerder noemde gaan namelijk prima samen met coöperatieve gameplay. De actie is gericht op overleven en samenwerken, de onheilspellende omgevingen zitten vol met onverwachte gevaren en het avontuur is de hoofdzaak. Het vijfde deel had weliswaar een hoog actiegehalte, maar ook met een subtielere, meer op spanning gebaseerde aanpak kan een coöperatieve inslag goed uitpakken.

Dat was dan ook precies het uitgangspunt van Lost in Nightmares, een geslaagde uitbreiding op Resident Evil 5. Een volwaardige game in die vorm kan heel goed uitpakken. Als je de focus nog meer op spanning en overleven wil leggen, kun je spelers af en toe laten opsplitsen om verder te komen of afzonderlijke eigenschappen geven waardoor samenwerking centraal staat. Het feit dat je met z'n tweeën bent hoeft niet af te doen aan die ervaring.

Helaas heeft Capcom na Resident Evil 6 en Revelations 2 besloten het co-op-experiment in de ijskast te zetten. Vanwege de kritiek op het zesde deel is de franchise weer terug gestapt naar de traditionele singleplayerervaring. Dat pakt tot nu toe prima uit, maar Capcom trekt niet helemaal de juiste conclusies. Op Resident Evil 6 is van alles aan te merken – zoals een compleet gebrek aan focus - maar de aanwezigheid van een coöperatieve spelstand is er daar niet een van. Het is dan ook des te teleurstellender dat Capcom het coöperatieve potentieel van de serie afdankt, maar wél hardnekkig blijft proberen oppervlakkige, competitieve titels aan de Resident Evil-naam te hangen. Ze willen duidelijk héél graag dat we samen spelen. Dat is prima, maar geef ons dan een volwaardig coöperatief avontuur en niet een veredelde minigame die we binnen een maand alweer vergeten zijn.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die (meestal) ingaat op actuele gebeurtenissen.