Watch Dogs Legion leunt op een gimmick

Ubisoft heeft de afgelopen jaren wat geschommeld met de Watch Dogs-reeks. De eerste game was een soort Assassin's Creed in de moderne wereld, dat serieuze kritiek probeerde te uiten op de steeds groter wordende afhankelijkheid van technologie. Na wisselende kritieken werd voor het vervolg een luchtere toon gevonden, met sneren naar techgiganten zoals Facebook.

Met Legion keert Ubisoft terug naar het serieuzere origineel. Ditmaal speelt de game zich af in Londen, nadat een reeks aanslagen de stad op zijn grondvesten doet schudden. Sindsdien heeft een privaat beveiligingsbedrijf van Londen een soort politiestaat gemaakt. Hoewel de game op geen enkel moment onderwerpen zoals Brexit of de coronacrisis aanhaalt, voelt het alsof Ubisoft probeert in te haken op de spanningen in het Verenigd Koninkrijk. Het is een stad waarin ineens niks meer zeker is en geweld steeds vaker de boventoon voert.

Hacken

Tijdens een hands-on sessie konden we de game voor vier uur spelen. Daarbij kregen we in eerste instantie de introductie voorgeschoteld, waarbij je als geheim agent de grote aanslag op Londen tevergeefs probeert te verijdelen. In een reeks tutorialmissies leer je de game te spelen. Schieten en sluipen werkt zoals in veel andere games van de uitgever, met als toevoeging de mogelijkheid om alles te hacken.

Een druk op een schouderknop laat je meegluren op een nabijgelegen beveiligingscamera of een deur ontgrendelen. Staat een vijand nabij een meterkast? Dan kun je die overbelasten om de vijand te elektrocuteren. Een geinige toevoeging, al voelt het nooit alsof hacken de hoofdmoot van de game is: je bent vaak nog steeds het beste af door ouderwets te knallen of sluipmoorden.

Rekruten

Legion kenmerkt zich door de mogelijkheid om ieder personage te rekruteren tot je hackersorganisatie. Door een telefoon van een willekeurig persoon te hacken zie je zijn of haar basisvaardigheden en dagelijkse bezigheden, waarna je een missie kunt initiëren om hem of haar te ronselen. Om een dronebestuurder in ons team te krijgen moesten we bijvoorbeeld binnendringen bij een organisatie die haar afperste, om het chantagemateriaal van hun servers te wissen.

Hoewel je strikt gezien iedereen kunt rekruteren, waren er in onze demo slechts een handjevol personages die écht goed in bepaalde acties waren. Jan met de pet op straat is eigenlijk helemaal niet interessant voor in je team, maar er zijn ook volledig uitgewerkte personages met specifieke specialisaties. Een bouwvakker kan een grote drone oproepen om rond te vliegen, terwijl een spion een snelle auto tot haar beschikking heeft. Die speciale personages staan op je kaart gemarkeerd. Daarmee vertelt de game je in feite: er zijn tientallen speelbare personages, maar richt je maar op dit kleine aantal.

Iedereen is hetzelfde

Al je gerekruteerde personages worden als een team neergezet, waarbij je op ieder moment tussen de verschillende personages kunt wisselen. In de praktijk voelt het echter vooral alsof je meerdere classes met andere skins voor één hoofdpersoon hebt. Zo hebben al die verschillende personages exact dezelfde persoonlijkheden en zijn ze verhaaltechnisch ook altijd met één zelfde ding bezig. Wissel je van personage A naar B, dan is het net alsof B al die tijd bezig was met de missie van A.

Dat was vooral merkbaar toen een missie in de soep liep. We speelden als een hacker die inbrak in een huis, die op de vlucht moest toen de lokale politiemachten naderden. Na een paar foutjes werden we toch gearresteerd, waarna de game overschakelde naar een ander personage. Maar dat spelfiguur kreeg vervolgens complimenten voor "hoe goed hij was ontsnapt", waarna de missie was geslaagd. Wat bleek: hoewel we gearresteerd waren, ziet de game het tweede personage als dezelfde speler, die de missie netjes heeft afgerond door ergens anders te zitten.

Variatie

Het is wel leuk hoe die verschillende personages andere speelstijlen met zich meebrengen. De ene keer waren we een geheim agent gespecialiseerd in vuurwapens, die als een personage uit Call of Duty door levels heen knalde. Om vervolgens als hacker met een spinnendrone rond te sluipen om een computer te bereiken en kraken.

Maar veel van die systemen zaten ook in voorgaande games voor één personage. Eigenlijk heeft Ubisoft de hoofdpersonen uit de eerste twee delen opgesplitst in meerdere figuren, om de belofte van een volledig speelbare stad te maken.

Daar lijkt het in elk geval nu op. Watch Dogs Legion verschijnt pas later dit jaar en we hebben de volledige game nog niet gezien. Ubisoft heeft nog de kans om de boel op te poetsen en verfijnen, en zo het personagesysteem recht toe te doen. Maar in deze hands-on voelde het hooguit als een geinige gimmick.

Watch Dogs Legion komt eind dit jaar uit op PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X, pc en Stadia.