Hoe Ken Sugimori Pokémon tot leven bracht

Het is merkwaardig hoe relatief onbekend Ken Sugimori is. Grootheden als Stan Lee, Hayao Miyazaki en Akira Toriyama zijn voor altijd verbonden aan hun werk, maar wie Pikachu ontworpen heeft is voor velen een raadsel. Sugimori is een voormalige mangatekenaar en art director van de meeste Pokémon-games tot aan X en Y. Samen met kleine en grotere teams ontwierp hij de meeste pokémon. We kunnen dus wel stellen dat Ken Sugimori een sleutelfiguur is binnen de iconische franchise.

De artiest

Sugimori had zelf ook niet verwacht dat hij monsters zou ontwerpen voor wat de bestverkochte rpg’s ooit zouden worden. Het liefst tekende hij namelijk manga, onder andere voor het fan-tijdschrift Game Freak. Zijn goede vriend Satoshi Tajiri stelde de inhoud van het blad samen en hij verzorgde alle illustraties. Niet veel later stortten de twee zich samen met Junichi Masuda, inmiddels hoofdontwikkelaar bij de studio, op de ontwikkeling van games. Hoewel Ken Sugimori liever manga-artiest wilde worden, kreeg hij de unieke kans om zijn schetsen toe te passen op een nieuw medium.

Hier en daar is het dna van Pokémon te vinden in de vroege games die Game Freak, vernoemd naar het tijdschrift, ontwikkelde. Neem de personages en huizen in Mendel Palace voor de NES, die rechtstreeks uit een vroege versie van Pokémon lijken te komen. Sugimori werd zelfs aangewezen als regisseur en art director van

, een game gebaseerd op een anime van Toei Animation, waarvoor hij zijn stijl aanpaste. Na een aantal projecten, waaronder ook games voor Sega en Sony en Yoshi voor de Game Boy, was het tijd voor Tajiri’s droomproject: Capsule Monsters.

Analyse van eerste concepten

Voordat Sugimori de eerste 151 zakmonsters voor Capsule Monsters ontwierp, dat uiteraard Pocket Monsters en Pokémon zou gaan heten, zette hij op papier hoe de game er uit zou gaan zien.

Hierboven zijn twee vroege schetsen van Capsule Monsters afgebeeld, met een aantal opvallende details. Veel gamers gaan er bijvoorbeeld van uit dat Pikachu de eerst ontworpen pokémon is, maar wie deze en onderstaande afbeeldingen goed bekijkt, ziet dat Rhydon eerst tot leven kwam. Op de linker afbeelding zien we dan ook een trainer een grot verkennen, wellicht M.T. Moon of Rock Tunnel in Kanto, met een Rhydon zonder zijn grote hoorn. Ook lijkt er verderop in het gras een dinosaurus-pokémon uit een ei te klimmen, iets wat pas een gameplaymechaniek werd in Pokémon Gold en Silver.

Wat ook opvalt uit met name de tweede schets is dat Sugimori pokémon letterlijk behandelt als monsters die opgesloten horen te zitten. Achter de toonbank zien we namelijk twee kleine Rhydon in een kooi in wat lijkt op de Poké Mart, waar een trainer een Pokébal afrekent. Ook is er een Pokémon-embryo in een capsule afgebeeld. In de anime dienen capsules om pokémon te klonen en zo naast de kooi met Rhydon zou je bijna denken dat deze winkel pokémon kweekt en verkoopt. Zo gek is deze gedachte niet, want in de Game Corner in Red en Green kun je punten inwisselen om zeldzame pokémon te krijgen. Toch past het ‘kweken’ van pokémon met winstoogmerk totaal niet bij het motto van de franchise.

Op de schets rechts is overigens nog een eerste concept van de Pokéball te zien, waar de knop om de bal te openen zich niet aan de voorkant, maar aan de bovenkant bevindt. Ook draait de bal verder naar binnen dan in de games en anime en past de pokémon helemaal in de capsule. Wellicht dat oorspronkelijk pokémon vele malen kleiner waren ontworpen om in de bal te passen, of de ballen veel groter.

Het volgende concept is een schets van een dorp en gezien de fontein zou het kunnen gaan om een vroege versie van Vermillion City. Anderzijds wijken de gebouwen totaal af van wat er in Pokémon Red, Green, Blue en Yellow te vinden is, met name de gigantische kooi. De pokémon achter de tralies wordt bekeken door een trainer en wijkt iets af van het gebruikelijke Rhydon-ontwerp, dat bij de fontein te zien is. Uit deze afbeelding blijkt wederom dat Sugimori al dan niet wilde pokémon afbeeldt als beesten die getemd moeten worden.

Ook zien we de eerste fietser, een belangrijke toevoeging aan de vroege games, en verschillende gebouwen. Het middelste gebouw zou de Poké Mart kunnen zijn, maar gezien het Metapod-achtige figuur op het dak zou het ook kunnen gaan om de allereerste Pokémon Gym.

De vraag ‘are you a boy or a girl?’ is onder gamers inmiddels een klassieker, maar vaak wordt vergeten dat speelbare vrouwelijke trainers pas in Pokémon Crystal werden geïntroduceerd. Afgaande op de pet en de tas van de vrouwelijke trainer lijkt het erop dat Sugimori de vrouwelijke versie al lang en breed had ontworpen. Daarnaast onthult de bovenste schets een hotel, waarschijnlijk het Celadon Hotel in Celadon City. Misschien had de ontwerper in gedachten dat spelers een kamer konden boeken om hun pokémon te healen, maar dat idee heeft Red en Green in deze vorm nooit gehaald.

Een andere, vrij schokkende onthulling, is het object dat de mannelijke trainer in zijn rugzak heeft. Op de schets links lijkt namelijk een zweep uit zijn tas te steken, die onderstaande afbeelding in actie toont. Blijkbaar hadden deze vroege versies van pokémon meer aansturing nodig om ‘bevelen’ van trainers op te volgen. De concepten onthullen overigens interessante versies van pokémon die we kennen als Gastly, Slowbro, Blastoise en Staryu. Een leuk feitje is dat Blastoise een pokémon op zichzelf zou worden, en Wartortle zou evolueren in een andere pokémon.

Een mooie boodschap

Ken Sugimori’s concept art wijkt op sommige vlakken dus behoorlijk af van de uiteindelijke games. Pokémon zitten opgesloten in kooien, lijken gekweekt te worden voor de verkoop en trainers gebruiken zwepen tijdens gevechten. Het is niet alleen kommer en kwel, want het avontuurlijke aspect van de franchise komt in deze schetsen uitstekend naar voren en veel dieronvriendelijke aspecten zijn ingewisseld voor een mooie boodschap. In slechts acht schetsen bracht Sugimori de Pokémon-wereld tot leven, en daar zijn we hem dankbaar voor.

Mocht je geïnteresseerd zijn in meer concept art van oude Pokémon-games, dan hebben de websites Bulbapedia en Helix Chamber een grote database aan concepten om in te duiken.