De discussie over welke racegame nou realistisch is en welke niet zou tot het einde der tijden gevoerd kunnen worden. Zelfs met de benadering van een spectrum, waarmee het verschil tussen de Gran Turismo's, Forza's en rFactors van deze wereld nog enigszins overzichtelijk te duiden valt, worden snelheidsminnende gamers het waarschijnlijk nooit eens.
Dat maakt de positionering van de nieuwe GRID gelijk al extra interessant. Het oorspronkelijke Race Driver: GRID uit 2008 pretendeerde zeker geen sim te zijn, maar liet spelers wel hun gang gaan in serieuze raceauto's op een variëteit aan permanente en stratencircuits. Vijf jaar later legde GRID 2 juist de nadruk op opgevoerde straatversies van sportwagens en ontstond zelfs milde controverse door de omissie van de cockpitcamera. Dat werd al een jaar later rechtgezet door GRID Autosport, waarbij het aantal diverse raceklassen haast niet te tellen was.
Ruige racegame
"Je zou de franchise zo haast schizofreen - met alle respect voor de aandoening - kunnen noemen. De opzet is bepaald nooit consistent geweest", erkent de regisseur van GRID, Chris Smith, in gesprek tijdens onze eerste speelsessie met zijn nieuwste werk. "Voor de nieuwe game wil ik dan ook wegblijven van de term 'arcade', want dat is misleidend. Duidelijk was wel dat in GRID 2 elke auto eigenlijk hetzelfde bestuurde en het daar ontbrak aan diepte. Daarom willen we nu terug naar het 'ruige' gevoel van het origineel. Hopelijk voelt dit als een reboot."
Met de controller in de hand voelt het racen in GRID inderdaad nog het meest zoals het oorspronkelijke deel, hetzij wel een stukje moderner en verfijnder. De GT3-bolide waarmee we over Brands Hatch scheuren voelt vrij gewichtig en gevoelig. Hoewel kleine stuurfoutjes aardig te corrigeren zijn, gaat de auto met teveel gas genadeloos achterstevoren. Let wel: met alle hulpmiddelen uit. Smith vervolgt: "Rijhulpmiddelen moeten de auto's niet suf maken, het karakter moet nog steeds voelbaar zijn. Met alle assistentie uit moet het best wel realistisch voelen - en je bent op die manier sneller. Als je dan toch moeite hebt, zijn de hulpmiddelen er om je te leren richting de realistische manier van racen te groeien."
Fernando Alonso
Een vlugge blik op de menu's toont ons ook een prettige diversiteit aan auto's. Ditmaal zijn niet alleen de meest actuele én klassieke productiemodellen, maar ook legio toerwagens, prototyperacers en zelfs Formule 1-auto's vertegenwoordigd. Dat laatste is met dank aan tweevoudig F1-wereldkampioen Fernando Alonso, in wiens titelwinnende Renault R26 je onder meer kunt racen. Om te zorgen dat je ook online volgens je eigen voorkeuren aan de slag kunt, laat GRID je matchmaking toepassen volgens een reeks parameters variërend van discipline tot circuit en bijzondere omstandigheden.
Maar of je nou online of offline racet - het echte USP van GRID moet vooral zitten in de beleving van de races, stelt Smith: "Wat wij ook het allerbelangrijkst vinden in echte autosport, is drama. We willen geen optochten, maar gekte op de baan. Dus de AI zal afhankelijk van jouw rijgedrag opzettelijk fouten maken of zich agressief gedragen in duels. Daarmee borduren we voort op het oude Nemesis-systeem in eerdere delen. Zo kunnen we het gevoel van spannende online wedstrijden nabootsen voor iedereen die de game speelt."
Helemaal nieuw zijn de ambities van Codemasters daarmee niet, want GRID kent effectief dezelfde benadering als elf jaar geleden. Of het daarmee weet door te stoten in een overvol deelnemersveld tegen het einde van deze consolegeneratie - met titanen als Gran Turismo Sport en Forza Motorsport - is echter nog een groot vraagteken.
GRID verschijnt op 11 oktober voor PlayStation 4, Xbox One en pc – in november volgt de release op Google Stadia.
Opmerkingen