Elden Ring is mijn gesprek van het jaar

Ik zou hier heel tegendraads kunnen vertellen hoe de avonden dat ik met vrienden The Quarry speelde me dit jaar stiekem het meeste spelplezier hebben gezorgd. Of hoe Ghost Song mijn honger naar meer metroidvania’s op de valreep nog wist te stillen in een mager jaar waarin Hollow Knight: Silksong opnieuw weigerde uit te komen. Ik zag het ook nog wel gebeuren dat hier een lovend stuk zou staan over Signalis, want dankzij die ‘moderne’ survival-horrorgame snap ik eindelijk waarom mensen vroeger zo enthousiast werden van al dat gesluip en gepuzzel in het klassieke Resident Evil.

Toch zouden dat allemaal leugens zijn. Ik heb Elden Ring letterlijk een half jaar lang iedere dag gespeeld. Als het mijn game of half the year is, dan moet het ook wel mijn game of the year zijn. Het voelt alleen een beetje plichtmatig om het weer te hebben over waarom ik Elden Ring zo goed vind. Als je mijn mening wilt lezen, kun je de review er altijd nog op naslaan. Ik geef het woord liever aan de lieve mensen om mij heen, die minstens net zo hard van de game hebben genoten. We begrijpen elkaar nu nog beter, en wat is er nou mooier dan op dezelfde golflengte kunnen praten over je favoriete tijdsbesteding?

Youri, oud-hoofdredacteur Gamer.nl:

“Elden Ring is helemaal geen game voor mij. Ik houd niet van moeilijke games, niet van duistere games en niet van lange games. Het waren de vergelijkingen met Zelda: Breath of the Wild - die me wel meer dan honderdvijftig uur wist te boeien - die mij het toch deden proberen. Op zoek naar datzelfde gevoel van avontuur en verwondering. Wel met een paar afspraken met mezelf zodat ik niet gefrustreerd zou raken. Dus af en toe gewoon informatie googelen, overleggen met vrienden, NPC Summons gebruiken en bovenal lekker een andere kant opgaan als het te moeilijk wordt. En tot slot: het alvast accepteren dat ik die game niet ga uitspelen. Mijn avontuur, mijn regels. 

Met dat alles in het achterhoofd heb ik mijn eerste stappen in een FromSoftware-game gezet. Het was onvergetelijk. Dat gevoel van avontuur en verwondering was er zeker. Sterker, Breath of the Wild viel erbij in het niet. Dagelijks gaf ik mijn beste vriend een update over mijn voortgang - over vernederd worden door een eindbaas (die achteraf geen eindbaas bleek te zijn, maar gewoon een trol), over tactieken die ik gebruikte, over m’n build, maar bovenal over de uithoeken die ik had verkend en de bizarre shit die ik was tegengekomen. Ik ging naar bed met Elden Ring en ik stond ermee op.

Er zijn maar weinig games die in mijn gedachten blijven als ik niet aan het spelen ben, maar Elden Ring is er zo een. Ook al ben ik heel ver voor het einde gestopt toen ik vastliep en een andere game ging spelen. Maar het avontuur dat ik heb beleefd was geweldig, de herinneringen zijn er nog en dat is me heel veel waard. Misschien stap ik de wereld nog wel weer eens in, want Elden Ring heeft mijn gedachten - en mijn harde schijf - nooit verlaten.”

Erwin, redacteur van Gamer.nl en co-host van de gamepodcast Spelkost:

“Bloodborne was de eerste game van FromSoftware die ik heb uitgespeeld, maar dat komt doordat ik aan de hand werd meegenomen door een goede vriend. Via coöp kon ik voor het eerst de pracht achter deze helse games meemaken, zonder angst om vast te komen zitten. Elden Ring zou mijn kans zijn om het eens helemaal zelf te doen. Ik begon aan de game met het idee dat ik wel zou zien hoever ik zou komen in mijn eentje, maar ik was ook gemotiveerd en had de tijd en ruimte om deze wereld rustig te ontdekken.

Wat ik niet had verwacht is dat ik compleet meegesleept zou worden. De vrijheid die Elden Ring je geeft in vergelijking met de vorige FromSoftware-games is een game changer. Lukt iets niet? Dan ga je wat anders doen, want overal waar je kijkt is iets waardevols te vinden. Zij het een item, een wapen, een tof gevecht of een mooi vergezicht. En meer dan eens al die dingen tegelijk. De reis die Elden Ring mij heeft gegeven is onvergetelijk. Dit is waar ik al mijn hele gamende leven naar uit had gekeken zonder het te weten. Elden Ring is niets minder dan een droomgame. En ik ben heel erg trots dat ik deze droom in mijn eentje heb uitgespeeld.”

Erik, redacteur van Gamer.nl en Erik van de Ron & Erik Podcast:

“Eerlijk gezegd leerde Sekiro mij al om te genieten van veel te moeilijke gevechten en het steeds opnieuw proberen, het opzoeken en oprekken van mijn eigen gamegrenzen en het constant beter worden in het herkennen van aanvalspatronen en het timen van tegenaanvallen en ontwijkingen. Maar het was Elden Ring die mij leerde om ernaar te smachten. 

Toen de game er eindelijk was, raakte ik op de meest positieve manier geobsedeerd. Ik had al meerdere keren tegen mensen gezegd: “Elden Ring, dat wordt een game waar ik het hele jaar mee ga doen, die ik een beetje tussen alles door speel. Als ik eventjes genoeg heb van een ander spel, dan pak ik Elden Ring er weer bij.” Zelden heb ik er zo naast gezeten, want ik kon niet stoppen met spelen. Ik hou van het gevoel van een groots avontuur, ik hou van de onvergeeflijke combat en de gigantische bazen, ik hou van de rustige wereldkaart zonder icoontjes, ik hou van de nachtmerries, draken, onverslaanbare ridders en van mijn gigantische schild. 

Maar het meest hou ik van hoe ongelooflijk dom deze geniale game is. Welk ander spel zou zijn meest toffe content zo goed verstoppen, dat je het zonder guide (of in mijn geval: Marcel die bij me meekeek) waarschijnlijk niet eens kan vinden? Alleen maar zodat het voelt als een enorme ontdekking als je in een verborgen hoekje toch iets cools vindt? Daardoor voelt mijn playthrough helemaal als mijn eigen avontuur, eentje die ik nooit ga vergeten.”

Jocelyn, co-host van de podcast ‘Een Geanimeerd Gesprek’:

“‘She is the Moment.’ Ik riep het regelmatig als ik het over Elden Ring had. Want dit spel was meer dan een game. Het was een moment. En tegelijk was het ook een game van momenten die me altijd bij zullen blijven. Voor het eerst de wijde wereld ingaan en meteen geroast worden door een mafkees die me maidenless noemt; van een vulkaan worden geslingerd door een rare insectenstier; met m’n kaak op de vloer een mysterieus gebied ontdekken vol twinkelende sterren; na honderd pogingen schreeuwend Malenia verslaan. Zo kan ik nog wel even doorgaan. En dat deed ik ook. Ondanks dat ik qua gameplay blijer word van Bloodborne of Sekiro, bleef ik Elden Ring spelen, smachtend naar mijn volgende moment. Oh ja, en er zat ook nog een lief paardje in.“

Elden Ring is verkrijgbaar voor pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en Xbox One. Lees hier voorgaande artikelen uit de Favorieten van de Redactie-rubriek.